نشریه سیاسی کات ۲

نشریه سیاسی

نشریه سیاسی کات ۲

نشریه سیاسی

محمد رضا شاه


 
محمد رضا شاه
(1919- 80) Shah-en-shah (emperor) of Iran (1941- 79).
Mohammad Reza Shah was a much weaker ruler than his father, Reza Shah Pahlavi, and where Reza Shah worked effectively towards independence from foreign powers, Muhammad Reza Shah used foreign aid to stay in power. In 1953 he got assistance from the USA to return from a 3-day exile.
In the 1960's and 1970's Muhammad Reza tried to tie closer relations with the Soviet Union and the communist states in eastern Europe. But this never replaced the close connections with the USA.
Mohammad Reza Shah was removed by the Islamic revolution of 1979, and was to a large degree responsible for it coming. His 5-year plans of the mid-1970's had failed.
At the same time his autocratic rule and secret police, Savak, was both deeply unpopular, yet not proficient enough to control the country. An apparently effective political alternative came to be defined by Muslim leaders, who had lived in the shadow of the secular society since the effective actions of his father in the 1930's.
BIOGRAPHY
1919 October 26: Born in Teheran, Iran as son of the commander of the Cossack Brigade.
1925: His father becomes shah-en-shah of Iran.
1941 September: Succeeds his father as shah-en-shah, with the aim of keeping Soviet troops out of the country.
— Pahlavi lets British and American troops use Iran for transporting supplies to the Soviet Union fighting the German invasion.
1946: Soviet troops that had been stationed in Iran during World War 2, withdraws.
1947 February: The Kurdish Republic of Mahabad which had been established in December 1945, falls. Mohammad Reza is now in full control over all of Iran.
1949 February: Assassination attempt on Pahlavi. He imposes martial law, and bans the Tudeh Party.
1951 March: Mohammad Mosaddeq manages to pass a bill in the Majles (the parliament) to nationalize the British petroleum interests in Iran.
— April: As Mosaddeq's popularity grows quickly, Mohammad Reza is forced to appoint him prime minister. 2 years of tension and conflict follows.
1953 August 16: After Mohammad Reza tries to remove Mosaddeq from power, he himself is forced to flee the country, following a power struggle with the prime minister.
— August 19: With the help of US' Central Intelligence Agency (CIA) and royalist military officers, Mohammad Reza can return to the country. From this time on, USA became the most important Western ally of his. Mosaddeq is removed from power.
1955: Mohammad Reza takes Iran into the Western alliance Baghdad Pact.
1957: Mohammad Reza subscribes to the Eisenhower Doctrine, which aimed at damming up communism in the Middle East.
— Establishes a security police, with the assistance of Central Intelligence Agency (CIA) of the USA and Mossad of Israel.
1960 October: Muhammad Reza becomes a father for the first time, with his third wife.
1961: A land reform programme is started.
— Dissolves the parliament and rules by decree.
1963: A 5-year plan aims at economic development in agriculture and the industrial sector.
— January: Launches the White Revolution which involved an expansion of the road, rail and air network, many new of dams and irrigation projects, aid to industrial growth and land reform. There were also educational and health projects. Campaigns against diseases such as malaria was started, and literacy corps and a health corps were sent out to the many remove villages around the country.
— June A conflict with the religious leader Ayatollah Ruhollah Khomeini reaches a climax, resulting in nationwide protests against Mohammad Reza. Mohammad Reza crushed this, leaving thousands of dead. Emam Khomeini is imprisoned.
1964 November:Emam  Khomeini is expelled from Iran, as he resumed opposition after being freed from prison 7 months earlier.
1971: 2,500 years of unbroken monarchy is celebrated in Persepolis.
1972: Following the success of the 5-year plan of 1963, a new 5-year plan is defined and put into action — with further development as the aim. This plan would however overheat the economy, leading to depopulation of the countryside, heavy corruption and difficult times for the average Iranian.
Late 1970's: The opposition lead by Emam  Khomeini continues and gains momentum. When the liberal president Jimmy Carter takes office in USA in 1977, he forces Mohammad Reza to moderate the control and oppression of the opposition.
1979 January 16: Mohammad Reza leaves officially for holidays in Aswan, Egypt, but it is clear that he can never return. Ayatullah Khomeini would return from his exile the following month, and introduce a strict Islamic regime in Iran.
— November: Iranian militants take 50 US citizens as hostages, demanding for the extradition of the shah in return for their release. The USA, which was the host of shah at this point, refused.
نظرات 2 + ارسال نظر
سیما هاشمزاده پنج‌شنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 01:19 ب.ظ http://golemola

هاشمزاده پنج‌شنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 01:25 ب.ظ

سلام
کاش به فارسی نوشته بودید
اگر برم در قربت بمیرم آه من گیرد ترا
آهش تمام ملت را گرفته
امیدوارم که غفو کند تا دل امام زمان از ما راضی شود

باید بپذیریم که چپ ایران از نظر تبلیغات سیاسی از راست ایران بسیار جلوتر است. در واقع آنقدر از یک سو در تبلیغات مثبت و بزرگنمایی دیدگاه ‌ ها و برنامه ‌ های سیاسی اجتماعی و نیز گذشته و کارنامه خود و از سوی دیگر تبلیغات منفی درباره اندیشه ‌ ها و برنامه ‌ ها و کارکرد دیگران و بویژه نیروهای پارلمانتاریست و مشروطه پادشاهی کار کرده ‌ اند و می ‌ کنند و مبالغه می ‌ ورزند که نمونه کامل از کاه کوهی ساختن و یک کلاغ چهل کلاغ را جلوی چشم می ‌ آورد.

طبعا روش ‌ های عوامفریبانه چپ، الگوی ما نیست و نمی ‌ تواند باشد. اما این کمبود را باید بپذیریم که اگر دیگران گندم نمای جو فروش هستند، ما دیگر از بی ‌ توجهی یا فروتنی گوهرفروش خزف نما نباشیم.

یکی از جنبه ‌ های تبلیغاتی نیروهای چپ بزرگداشت کسانی است که از آن طیف در راه رسیدن به هدف ‌ های سیاسی خود ـ که الزاما در راه حفظ منافع ملی ایران نبوده است ـ جان داده ‌ اند. این گروه ‌ ها هیچ مناسبتی را برای یادآوری آن حوادث و پرداختن به کشته شدگان سازمانی و خط فکری خود از یاد نمی ‌ برند و می ‌ کوشند تا از آن کسان برای خود و جامعه قدیسینی بتراشند و سرمایه ‌ ای سیاسی برای آینده خود بیندوزند.

در امر مبارزه طولانی با رژیم جمهوری اسلامی و برای ساختن آینده ‌ ای بهتر، نیروهای میهن پرست و ترقی ‌ خواه و خواستار مشروطه پادشاهی در ایران از آغاز انقلاب تاکنون شماری از بهترین فرزندان خود را از دست داده ‌ اند که صرفنظر از وابستگی سازمانی و یا اختلاف نظر در روش ‌ های مبارزه باید یاد و نامش را همواره گرامی بداریم.

در آغاز انقلاب اسلامی حزب توده و سازمان ‌ های مجاهدین خلق و چریک ‌ های فدایی خلق و کسانی چون علی اصغر حاج سیدجوادی از آیت ‌ الله خمینی و دادگاه ‌ های انقلاب اسلامی خواستار ریختن خون بیشتر برای چرخاندن تندتر آسیاب انقلاب اسلامی بودند که نتیجه ‌ اش را به صورت اعدام ‌ های بی وقفه دولتمردان و مدیران، افسران و حتا سربازان وظیفه شاهد بودیم.

قیام ۱۸ تیر موسوم به نوژه توسط شجاع ‌ ترین افراد نیروی هوایی ارتش ایران که توسط گروه ‌ های سیاسی نامبرده و با خیانت افراد رسوخی آنها لو رفت، موجی بزرگ از تیرباران خلبانان و درجه ‌ داران و کادر فنی و حتا کارمندان نیروی هوایی را بدنبال آورد. امری که زیان آنرا کوتاه زمانی بعد و پس از حمله ارتش عراق به کشورمان بصورت کمبود خلبان و کادر پروازی شایسته و نفرات کارآزموده تا مغز استخوان خود احساس کردیم. کمبودی حیاتی که باعث ناتوانی ارتش ایران و در نتیجه سبب پیشروی سریع ارتش عراق و تسخیر بیش از صدهزار کیلومتر مربع از کشور عزیزمان گردید.

رژیم جمهوری اسلامی همزمان با سرکوب نیروهای مخالف در داخل کشور، توسط تروریست ‌ های اعزامی و خودفروخته به جان میهن ‌ پرستان ایرانی در آمریکا و اروپا افتاد و با این اندیشه بیهوده که با کشتار آنان جبهه مقاومت را خالی خواهد ساخت، کارنامه سیاه آدمکشی ‌ های خود را درازتر نمود. از لیست دراز عاشقان و جانباختگان راه میهن می ‌ توان از زنده یادانی چون طباطبایی، شاپور بختیار، سروش کتیبه، سیروس الهی، عبدالرحمان برومند، شهریار شفیق، ارتشبد اویسی، سرهنگ عطالله بای احمدی، فریدون فرخزاد و کورش مظلومان نام برد که هریک به گونه ‌ ای قربانی ترور دولت اسلامی شدند.

نیز اشاره ‌ ای کنیم به قتل عبدالرحمان قاسملو، و کشتار چهار تن از مخالفین رژیم منجمله صادق شرفکندی و نوری دهکردی در رستوران میکونوس در برلین که رسوایی و محکومیت جهانی برای آخوندهای حاکم در تهران را به بار آورد.

رژیم اسلامی البته همکاران و یاوران پیشین خود را نیز بی ‌ نصیب نگذاشت و با قتل کاظم رجوی و تنی چند از مجاهدین سبعیت خود را بار دیگر به نمایش درآورد.

همانگونه که در آغاز متن آورده شد یکی از وظایف ما مخالفان رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی زنده نگه داشتن نام کسانی است که در مبارزه با آن رژیم و در راه رهایی ایران و ساختن آینده ‌ ای آزاد و بهتر برای ایران و ایرانی جان از دست داده ‌ اند. امری که متاسفانه در آن تا بحال کوتاهی نموده ‌ ایم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد